W związku z nową ale z całym szacunkiem dla autorów, nudną i wtórną skargą konstytucyjną jednej z sieci (identyczna z leżącą w Trybunale pod tym adresem, SK 20/12), wypowiedziałem się w Gazecie Prawnej.

„– Dostawca płaci za pseudousługi dotyczące cudzych produktów. Poza tym katalog ma ściągnąć klientów do placówki, zwiększając obrót sieci. Produkty znajdujące się w katalogu są już własnością sieci i zostały kupione jednorazowo, w większej liczbie dla potrzeb katalogu. Większa liczba może brzmieć pozytywnie, ale każdy taki zakup następuje po cenie niższej od cennikowej, normalnej dla dostawcy. Jego marża znika, a jeszcze dostaje fakturę za „usługi marketingowe” produktów, które już nie są jego własnością – tłumaczy mec. Du Cane.”

Skarży się podmiot że prawo a właściwie sądy zabraniają mu zawierania dodatkowych umów z dostawcami dotyczącymi 'usług’ sieci.

Prawo nie zabrania świadczenia usług przez sieci handlowych.

Prawo zabrania stosowania dodatkowych opłat, oprócz marży, za przyjęcie towarów do sprzedaży.

Jako że sieci handlowe ukrywają dodatkowe opłaty pod pozornymi usługami, kwestionowane są ich 'usługi’.

Skarga zostanie oddalona bo kwestionowana jest wykładnia, a zresztą wykładnia jest prawidłowa bo zastosowana do okoliczności.

Update: Oczywiście Trybunał umorzył postępowanie w sprawie.