ul. Pogodna 2 lok. 14, 00-785 Warszawa
tel. +48 505 948 834 dustin@dustinducane.pl

Opłaty półkowe… Auchan, Carrefour, Żabka, Dino i Selgros.

Interia:

Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wszczął postępowania wyjaśniające ws. opłat okołosprzedażowych względem pięciu sieci handlowych w związku z podejrzeniem wykorzystywania przez nie przewagi kontraktowej wobec dostawców produktów rolno-spożywczych – poinformował urząd w poniedziałek. Obecnie trwają postępowania wyjaśniające w sprawie praktyk właścicieli sieci: Auchan, Carrefour, Żabka, Dino i Selgros.

A ze strony UOKIK:

Prezes UOKiK monitoruje rynek rolno-spożywczy pod kątem wykorzystywania przewagi kontraktowej przez największe podmioty. Baczną uwagę  zwraca na działania największych sieci handlowych wobec dostawców rolno-spożywczych. Przykładem jest, opublikowany w kwietniu 2021 r., raport dotyczący rabatów uzyskiwanych przez sieci od swoich kontrahentów.

– Stosowanie opłat okołosprzedażowych to powszechna praktyka sieci handlowych. Dlatego przeprowadziliśmy badanie rynku, w którym dokładnie sprawdziliśmy te działania. Część z pobieranych opłat nie budzi naszych zastrzeżeń, jednak zidentyfikowaliśmy szereg innych, które stanowią nieuczciwe wykorzystywanie przewagi kontraktowej wobec dostawców. Z takimi praktykami będziemy stanowczo walczyć. Już w trakcie badania wszczęliśmy pierwsze postępowania dotyczące praktyk podmiotów podejrzewanych o wykorzystywanie opłat do działań na niekorzyść swoich mniejszych kontrahentów – mówi Prezes UOKiK Tomasz Chróstny.

Kolejne nieprawidłowości zostały zidentyfikowane w trakcie badania rynku. Obecnie trwają postępowania wyjaśniające w sprawie praktyk właścicieli sieci: Auchan, CarrefourŻabka, Dino i Selgros. Niewykluczone, że wkrótce zostaną wszczęte postępowania dotyczące praktyk kolejnych sieci.

W przypadku praktyk, które nie są wprost wskazane w  ustawie, możliwe jest ich zbadanie pod kątem sprzeczności z dobrymi obyczajami oraz zagrażania istotnemu interesowi dostawcy albo naruszania tego interesu. Można się przy tym posłużyć dorobkiem orzeczniczym dotyczącym tzw. opłat półkowych.

Przede wszystkim kwestia korzystania z usług okołosprzedażowych powinna być przedmiotem swobodnych negocjacji pomiędzy stronami i nie mogą one być jednostronnie narzucane słabszemu partnerowi. Taka sytuacja narusza bowiem dobre obyczaje handlowe. Ponadto zasady wykonywania świadczeń powinny być określone w transparentny sposób, tak aby nie było wątpliwości, jakie czynności są podejmowane na rzecz dostawcy i jakie są ich koszty. Działania wykonywane przez sieć w ramach usługi powinny mieć realną wartość dla dostawcy, tak aby przynosiły korzyści obu stronom umowy. Opłaty okołoprzedażowe nie powinny być zatem instrumentem służącym sieciom do przerzucania przez nie kosztów własnej działalności na kontrahentów. Dotyczyć to może np. sytuacji, w której dostawca opłaca usługę rozwożenia produktów do placówek sklepowych z magazynu centralnego sieci, pomimo że ta czynność stanowi normalną część działalności sieci.

A ja znam te sieci i one mnie znają. Wystarczy kliknąć w słowa klucz.

Ogólnie o ustawie o której mowa (ustawa o przewadze kontraktowej) to tu.

Mi się wydaję że lepiej skorzystać z mechanizmu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Mogę się podzielić wyrokami…

Eurocash w UOKiK.

Kaufland w UOKiK.

Intermarche vs  UOKiK.

Biedronka vs UOKiK.

Ale można połączyć roszczenia… i zawsze łatwiej mając UOKiK w sprawie własnej (jest taka możliwość):

Art. 12. Jeżeli Prezes Urzędu uzna, że przemawia za tym interes publiczny, przedstawia sądowi istotny dla sprawy pogląd w sprawach roszczeń cywilnoprawnych związanych ze stosowaniem przez dostawców wobec nabywców lub przez nabywców wobec dostawców praktyk mogących stanowić praktyki nieuczciwie wykorzystujące przewagę kontraktową. (UOKiK oświadczył że będzie wspierać przedsiębiorców)„. Pisałem o tym tu.

Carrefour i Auchan – logistyka w UOKiK

I mamy kolejne postępowania UOKiK.

„ Czy spółki Carrefour i Auchan Polska wykorzystują swoją przewagę kontraktową wobec dostawców produktów rolno-spożywczych? Prezes UOKiK Tomasz Chróstny wszczął w tej sprawie dwa postępowania wyjaśniające. Zastrzeżenia budzą niektóre opłaty pobierane przez sieci handlowe od swoich kontrahentów.

….

Zastrzeżenia wzbudziły praktyki spółek Carrefour i Auchan Polska. Przedsiębiorcy wymagają od dostawców produktów rolno-spożywczych opłat za usługi polegające na transporcie produktów z magazynów centralnych sieci do ich poszczególnych sklepów. Centralny system dystrybucji towarów jest jednak integralną częścią modelu biznesowego sieci handlowych, a koszty jego organizacji powinny ponosić we własnym zakresie.

….

– Wszcząłem postępowania wyjaśniające aby dokładnie sprawdzić, czy część opłat pobieranych od dostawców, w tym rolników, nie ma na celu nieuczciwego przerzucenia na nich kosztów działalności sieci handlowych. Nieprecyzyjne określenie usług, które mają być świadczone przez sieci, może z kolei powodować, że dostawcy na etapie zawierania umowy mogą nie wiedzieć, jakie konkretnie działania powinny być realizowane przez sieci na ich rzecz. To kontynuacja naszych działań dotyczących praktyk sieci handlowych związanych z pobieraniem opłat od dostawców. Kończymy również badanie rynku, z którego opublikujemy raport. Nie wykluczamy nowych postępowań w sprawie praktyk kolejnych spółek – mówi Prezes UOKiK Tomasz Chróstny.”

Logistyka to klasyka opłat półkowych. Mam sporo wyroków w sprawie logistyki, w tym z udziałem Carrefour.

Ogólnie o ustawie o której mowa (ustawa o przewadze kontraktowej) to tu.

Mi się wydaję że lepiej skorzystać z mechanizmu ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Mogę się podzielić wyrokami…

Eurocash w UOKiK.

Kaufland w UOKiK.

Intermarche vs  UOKiK.

Biedronka vs UOKiK.

Ale można połączyć roszczenia… i zawsze łatwiej mając UOKiK w sprawie własnej (jest taka możliwość):

Art. 12. Jeżeli Prezes Urzędu uzna, że przemawia za tym interes publiczny, przedstawia sądowi istotny dla sprawy pogląd w sprawach roszczeń cywilnoprawnych związanych ze stosowaniem przez dostawców wobec nabywców lub przez nabywców wobec dostawców praktyk mogących stanowić praktyki nieuczciwie wykorzystujące przewagę kontraktową. (UOKiK oświadczył że będzie wspierać przedsiębiorców)„. Pisałem o tym tu.

A tu coś o logistyce z pozwu…

„Usługi logistyczne były przedmiotem szczegółowych rozważań sądów, w tym cytowany wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2011 r.: „Niniejsza umowa jako jej przedmiot określała świadczenie przez pozwanego ad. 1 na rzecz powoda usług logistycznych w związku z towarami przeznaczonymi do sprzedaży w sklepach w sieci tego pozwanego polegających na składowaniu dostarczonego towaru w Centrum Logistycznym w S., jego sortowaniu, przygotowywaniu i jego wysyłki zgodnie z zamówieniami sklepów sieci pozwanego ad. 1. Za świadczenie ww. usług logistycznych powód zobowiązał się do zapłacenia pozwanemu ad. 1 wynagrodzenia w wysokości 2,8% od realizowanych obrotów netto pomiędzy […] Sp. z o.o. z powodem. […] Co do apelacji powoda. Jeśli chodzi o usługi logistyczne, to wskazać należy, że zgodnie z zapisami umowy z 28 sierpnia 2002 r. strony uzgodniły, ze względu na oszczędności i inne korzyści wynikające dla nich, iż towar zamiast bezpośrednio do sklepów sieci […] dostarczany będzie przez powoda do magazynu […] w S. pod warunkiem, że powód pokryje koszty z tym związane tj. z dostawą towaru, jego przyjęciem, przygotowaniem i wysłaniem do sklepów sieci […]. Niniejsza umowa jako jej przedmiot określała świadczenie przez pozwanego ad. 1 na rzecz powoda usług logistycznych w związku z towarami przeznaczonymi do sprzedaży w sklepach w sieci tego pozwanego polegających na składowaniu dostarczonego towaru w Centrum Logistycznym w S., jego sortowaniu, przygotowywaniu i jego wysyłki zgodnie z zamówieniami sklepów sieci pozwanego ad. 1. Za świadczenie ww. usług logistycznych powód zobowiązał się do zapłacenia pozwanemu ad. 1 wynagrodzenia w wysokości 2,8% od realizowanych obrotów netto pomiędzy […] Sp. z o.o. z powodem […]. W konsekwencji, pobieranie przez pozwanego opłat z tego tytułu uznać należy za nie mające rzeczowego uzasadnienia w świadczeniach pozwanego, innych niż te, których obowiązek spełnienia wynikał z umowy sprzedaży. W sytuacji bowiem, gdy ustawodawca w art. 15 ust. 1 pkt 4 u.z.n.k. zakazał pobierania od sprzedającego innych niż marża opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży, to na pozwanym ciążył obowiązek wykazania, iż pobierane opłaty miały realne uzasadnienie w świadczeniach na rzecz dostawcy. Własność towaru, jak również ryzyka związane z jego transportem, zgodnie z umową, zostały przeniesione na pozwanego z chwilą dokonania rozładunku i po odbiorze towaru. W momencie dostarczenia i wyładowania towarów, a następnie odebrania przez przedstawicieli pozwanego w jednej ze wskazanych lokalizacji, przechodziły na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy (art. 548 § 1 k.c.)[2]. Powód nie miał obowiązku »podwójnego dostarczenia towarów«, tj. najpierw do Centrum Logistycznego, a następnie do poszczególnych sklepów pozwanego. W związku z tym obciążanie go opłatami za przewóz towarów było bezpodstawne. »Ciężary« w rozumieniu art. 548 § 1 k.c., do których można zaliczyć dalszy przewóz towarów obciążały wyłącznie pozwanego. »Usługa« świadczona na rzecz powoda w tym zakresie była więc fikcją, przy czym oceny tej nie zmienia fakt, że powód wyraził zgodę na brzmienie zawartego porozumienia. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji ma na celu ochronę interesu publicznego, przez który rozumie się interes większej, nieokreślonej liczby podmiotów – uczestników rynku. Jest to pojęcie rozumiane szerzej od sumy indywidualnych interesów mogących ucierpieć wskutek naruszenia zakazu nieuczciwej konkurencji. Nie można zwalczać ratio legis ustawy zasadą swobody umów, jak usiłował tego dokonać pozwany. Trafnie przy tym w apelacji zwraca uwagę powód, że opłaty te były zależne jedynie od wartości dostarczonego towaru, a nie od zakresu jakichkolwiek »usług«, w tym od odległości, na którą towar miałby być transportowany.[3] Sposób wyliczania opłat z tytułu »usług logistycznych« wskazuje na to, że opłaty te nie stanowiły wynagrodzenia na rzecz strony pozwanej ad. 1 za jakiekolwiek usługi logistyczne, albowiem były pobierane nie za transport towaru, lecz za samo przyjęcie towarów do sprzedaży. Podstawą obliczenia opłat nie były usługi lecz fakt zamówienia towaru o konkretnej wartości, która stanowiła podstawę obliczenia opłat, co wskazuje na fakt popełnienia przez stronę pozwaną ad. 1 czynu nieuczciwej konkurencji, o którym mowa w art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji […]. Trafnie również wskazał apelujący, że sposób organizacji przedsiębiorstwa pozwanego, przez istnienie centralnego magazynu lub zaledwie kilku w całej Polsce ułatwia prace samemu pozwanemu, który działa przez sieć sklepów. Centralne zaopatrzenie pozwala więc na bardziej racjonalne dokonywanie zaopatrzenia sieci sklepów właśnie z centralnego magazynu skoro tu koncentruje się wiedza co do stanu zapasów i stanu potrzeb w poszczególnych sklepach. Zatem twierdzenie, że to powód na takiej organizacji przedsiębiorstwa pozwanego korzysta i winien ponieść częściowo koszty tego udogodnienia nie odpowiadają rzeczywistemu stanowi rzeczy. Pozwany niczego dla pozwanego w takim układzie stosunków nie czyni, udostępnia mu jedynie centralny magazyn ale jest to tylko element jego trwałej struktury organizacyjnej.”

Zacytowano obszerny fragment wyroku, gdyż wyrok ten mógłby zapaść w niniejszej sprawie: wszystkie elementy pasują do stanu faktycznego, za wyjątkiem tego, że w przedmiotowej Umowie Logistycznej brakuje nawet jakichkolwiek zapisów o ‘usługach’ strony pozwanej.  Wykazano już, że ‘opłata logistyczna’ wielokrotnie przekraczała koszty dostaw powoda do magazynów pozwanego (w kontekście wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2011 r., VI ACa 1179/2010, LexPolonica nr 2810355). Notabene w powyższej sprawie ‘opłata logistyczna’ wynosiła ‘tylko’ 2,8%.

Sąd Apelacyjny w Krakowie, w wyroku z dnia 20 lutego 2009 r., I ACa 65/09, LEX nr 516544 wskazał że: „Zdaniem Sądu Apelacyjnego właśnie ta dysproporcja sił między stronami oraz konkurencja na rynku dostawców towarów spożywczych uzasadniają wyrażenie przez Spółkę S. zgody na usługi logistyczne jako dodatkowe oraz różnego rodzaju upusty, wykraczające poza zakres umowy sprzedaży. Gdyby sprzedający nie zaakceptował warunków pozwanego T. (przedstawianych na wzorach i szablonach umów), pozwany mógłby nawiązać współpracę z podmiotami, które warunki te by akceptowały, tym samym straciłby możliwość zbytu dostarczanych przez siebie towarów. Z całą pewnością nie mógłby towaru sprzedawać na tym właśnie rynku, którym dysponował pozwany… Należy podkreślić, że przepis art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji w żaden sposób nie wiąże zakazanych opłat (innych niż marża handlowa) z wielkością obrotu.  Przepis ten ma zastosowanie bez względu na to, czy dany przedsiębiorca sprzedaje innemu przedsiębiorcy całość swojej produkcji, czy też znikomą jej część, ilu ma innych kontrahentów i jaki jest zakres jego panowania na rynku. Już samo zastrzeganie takich opłat jest uznawane przez ustawę za utrudnianie dostępu do rynku.”

W kwestii dodatkowych umów jako podstawy do pobierania opłaty półkowych należy zacytować wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu, z dnia 13 października 2010 r., I ACa 707/10, nieopubl.: „W szczególności mogą być uznane za tego rodzaju opłaty świadczenia, które dostawca zobowiązany jest uiszczać do rąk odbiorcy na podstawie zawieranych obok podstawowych umów kupna-sprzedaży (dostawy) umów dodatkowych, przybierających zwykle postać umów tzw. marketingowych, na podstawie których dostawca zobowiązany jest do zapłaty należności z tytułu rabatów »od obrotu«, opłat »na otwarcie« sklepu, kosztów wydawania gazetek promocyjnych itp. (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 26 stycznia 2006 r. w spr. II CK 378/05, LEX nr 172222 oraz z dnia 12 czerwca 2008 r. w spr. III CSK 23/08, OSNC-ZD, nr 1 z 2009 r., poz. 14). Co więcej, jak wskazuje praktyka, wspomniane zabronione opłaty zazwyczaj ukrywane są właśnie pod postacią dodatkowych umów, zawieranych obok podstawowej umowy o współpracy handlowej, przy czym obowiązek ich zawarcia wynika zwykle wprost z ogólnych warunków współpracy, oferowanych przez odbiorcę (przede wszystkim sieci handlowe)… Przykładowo, publikowane przez pozwaną gazetki reklamowe zawierają po prostu ofertę sieci handlowej »S.«, bez wymieniania w ogóle nazwy powoda. Pozwana promowała w ten sposób jedynie swoje placówki i sprzedawany w nich towar, stanowiący wyłączną jej własność. Z kolei w gazetce okolicznościowej, wydanej z okazji rocznicy funkcjonowania sieci w Polsce, firma powoda nie figuruje nawet jako dostawca, a jedynie jako współorganizator obchodów. Bez znaczenia prawnego jest w tej sytuacji okoliczność, że pracownicy powoda potwierdzali wykonywanie tego rodzaju »usług«. Wbrew poglądowi skarżącej jako typową niedozwoloną opłatę, o jakiej mowa w art. 15 ust. 1 pkt 4 u.z.n.k., należy uznać zastrzeżenie na rzecz pozwanego prawa do tzw. rabatu posprzedażowego. Jego wysokość uzależniona jest bowiem wyłącznie od ilości przyjętego od powoda (i następnie sprzedanego) towaru, bez jakichkolwiek świadczeń wzajemnych ze strony kupującego. Nie do przyjęcia jest również argumentacja prezentowana przez pozwaną, zgodnie z którą ekwiwalentna korzyść po stronie powoda z tytułu »usług marketingowych«, w tym wydawania gazetek reklamowych, polegała na tym, że zwiększenie obrotów sieci »S.« skutkowało automatycznie zwiększeniem jej zamówień lokowanych u dostawców, w tym u powoda.”

Powyższy wyrok dotyczy umów marketingowych, ale uwagi o dodatkowych umowach i upustach dodatkowych są przydatne dla celów oceny ‘opłaty logistycznej’.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 28 czerwca 2008 r., III CSK 23/08, LEX nr 449921, Biul.SN 2008/9/9, OSNC-ZD 2009/1/14, M.Prawn. 2009/15/842, dobitnie stwierdził: „Tymczasem sam fakt zawarcia porozumień marketingowych (promocyjnych), odnoszących się do produktu sprzedawanego do sieci dystrybucyjnej, nie eliminuje możliwości konstruowania deliktu określonego w art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 lipca 1993 r. Innymi słowy, wspomniany delikt nie musi zatem przybierać postaci jedynie działań o charakterze faktycznym, może też polegać na zawarciu określonego porozumienia (obok umowy sprzedaży), uzasadniającego pobieranie od sprzedającego (dostawcy) odpowiednich, odrębnych opłat (por. np. uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2006 r., sygn. akt II CK 378/05, Wokanda 2006, nr 6, poz. 8). Nie można zatem przyjąć za miarodajny i wystarczający wywód uzasadnienia zaskarżonego wyroku, w którym Sąd drugiej instancji ograniczył się jedynie do oceny skuteczności prawnej i kwestii prawidłowego wykonania umów marketingowych, wiążących strony w latach 2003-2005 r., bez odpowiedniego wkomponowania tych umów w szersze ramy podstawy faktycznej roszczenia powoda, wywodzonego z art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z 16 kwietnia 2003 r. Przyjmując zatem trafność zarzutu naruszenia art. 328 § 2 k.p.c., należało zaskarżony wyrok uchylić i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania (art. 39815§ 1 k.p.c.) […] Ponadto – jak już stwierdzono wcześniej – dla konstruowania deliktu określonego w art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy z 16 kwietnia 1993 r. nie ma znaczenia prawna skuteczność porozumień marketingowych, jeżeli uzyskana przez kupującego opłata oznacza jednocześnie pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży w rozumieniu wspomnianego przepisu.”

Powyższy wyrok również odnosi się do umów marketingowych, ale ma znaczenie w kontekście Umowy logistycznej.

Podobnie cytowany powyżej wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2011 r.: „Przewidziany w art. 15 ust. 1 pkt 4 u.z.n.k. delikt pobierania innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży może przybrać postać, zawieranych obok umowy sprzedaży tego towaru do dużej sieci handlowej, tzw. porozumień marketingowo-promocyjnych.”

Wytyczne TK? Co ja czytam.

Zaczynam się denerwować czytając niektóre wypowiedzi.

Jednakże, wytyczne Trybunału nie są stosowane przez sądy powszechne. W wydanych już po publikacji orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, wyrokach Sądu Najwyższego oddalających skargi kasacyjne Auchan, Sąd Najwyższy – przyjmując ustalenia faktyczne sądów orzekających – położył nacisk na sens handlowy opłat, a nie na kwestię czy opłaty te blokowały rzeczywiście dostęp do rynku – piszą w komentarzu do wyroku TK Małgorzata Kozak, radca prawny i Joanna Niwińska, aplikant radcowski.

Primo – Trybunał Konstytucyjny nie wydaje wytycznych. Nie jest to jego rola w systemie prawnym.

Duo – Proponuję lekturę wyroków sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, sądy od lata przyglądają się konkretom każdej sprawy z zakresu opłat półkowych. Sieci masowo przegrywają sprawy bo ich praktyki są rażąco i jednoznacznie sprzeczne z prawem. Nie prawo jest złe – postępowanie sieci jest naganne. Trybunał zacytował sądy powszechne i Sądu Najwyższego w swoim wyroku. O czym doskonale wiedzą albo powinni wiedzieć obrońcy opłat.

Edit: Dostawca dzisiaj dzwonił i się pytał czy wygra przed sądem bo mu handlowcy mówią że Trybunał rozstrzygnął niekorzystnie na rzecz dostawców. Bzdura i kłamstwo.

Wyrok vs Real

„Sieć Real z wyrokiem za „opłaty półkowe„. Kto zapłaci 6 mln zł kary?” – artykuł.

O jakiej 'karze’ mówimy? Nie nałożono 'kary’ ale nakazano zwrot pieniędzy! Nielegalnie pobranych i cudzych pieniędzy!

Według przedstawicieli Auchan, proces modernizacji i rebrandingu sklepów może zakończyć się w ciągu dwóch lat. Koszty całej zmiany władze francuskiej grupy oszacowały na ok. 30 mln euro, czyli ponad 120 mln zł. ” – plus opłaty do zwrotu…

Przegrane Auchan przed Sądem Najwyższym

Temat opłat półkowych wrócił do mediów gwałtownie na skutek kilku wyroków.

Auchan przegrał kolejne 2 sprawy (Sygnatura akt I CSK 615/13, I CSK 597/13, wyroki z 23 października 2014 rprzed Sądem Najwyższym.

Trudno przyjąć, że opłaty wynegocjowane przez strony były oparte na równych zasadach – dodał sędzia Mirosław Bączyk. – Opłata w postaci premii dla sieci, czy opłata logistyczna pobierana od małego dostawcy – to jest patologia rynkowa – zaznaczył SN.”

Update: Mój wpis o tym że praktyka sądowa (w tym SN) niczym się nie różni od stanowiska TK.

Kolejna przegrana Real

Kolejny niekorzystny wyrok  dla Real – i znaczna kwota bo aż 6 mln zł.

Zdaniem sądu między usługami świadczonymi przez strony nie było ekwiwalentności. Umówione w kontrakcie o współpracy usługi reklamowe i promocyjne nie były wykonywane, a na billboardach pokazywano towary i ceny nie dostarczane przez HH, tylko inne produkty. Spółka powodowa nie miała wpływu na monitorowanie i pobieranie towarów z magazynów ( a za to płaciła). Nie mogła też decydować o transporcie, którego cena nie zależała od obrotu, ani też rozmiarów towarów czy odległości do sklepu. Te usługi służyły spółce pozwanej do jej celów handlowych. Powód nie mógł odejść od umowy, co dowodzi, iż chodzi o czyn nieuczciwej konkurencji   – podkreślił sąd.

Podkreśliłem bardzo ważny fragment o usługach logistycznych! Nawet w przypadku wożenia towarów od dostawcy (nie tylko z magazynu centralnego) możemy stwierdzić że dochodzi do pobierania opłat!

Ciekawy jestem czy w umowie przejęcie Real przewidziano zwrot kwot przegranych w procesach po przejęciu bo to faktycznie majątek Auchan ulega uszczupleniu.

 

Real i Auchan – informacja i porada dla dostawców

Proszę koniecznie skonsultować jakiekolwiek umowy, porozumienia i inne dokumenty 'przejściowe’ ze swoim prawnikiem – nawet jeżeli nie widzicie Państwa żadnego ewidentnego ryzyka przy podpisaniu.

Real i Auchan – ogólna informacja

Jest zgoda warunkowa UOKiK na przejęcie Real przez Auchan.

Decyzja.

Przejęcie następuje w drodze nabycia udziałów w „real,- Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka” Sp.k. z siedzibą w Warszawie oraz „real” Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, o czym już pisałem.

I mamy dominację podmiotów zagranicznych w handlu.

„Transakcja potwierdza dominację zagranicznych sieci w polskim handlu – detal jest w rękach Portugalczyków z Biedronki, Brytyjczyków z Tesco, Francuzów z Auchan i Carrefoura oraz Niemców (czyli grupy Schwarz z Kauflandem i Lidlem). Hurt z kolei kontrolują Niemcy z Makro Cash and Carry, Szwajcarzy z Selgrosa i Portugalczycy z Eurocash. Pojedyncze sklepy, które nie wstępują do sieci franczyzowych, takich jak np. Carrefour Express, Odido (Makro) czy ABC (Eurocash), może czekać wegetacja lub upadek.”  – artykuł Wyborczej.

Auchan przejmuje Real

Po wyjątkowo długim postępowaniu przed UOKiK, Auchan przejmuje Real. Jak pisałem kiedyś – Auchan kupuje akcje.

Dostawcy obawiają się tego przejęcia.

Krótki materiał o najnowszym wyroku SN w sprawie opłat

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 2013 r., I CSK 46/13.

Link

Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną „A.” sp. z o.o. Jak wskazano z art. 15 ust. 1 pkt 4 ZNKU wprost wynika, że pobieranie należności innych niż marże handlowe nie jest dozwolone. SN podkreślił, że nie jest możliwe ogólne stwierdzenie, czy dane świadczenie lub rabat może być potraktowane jako niedozwolone. W każdym przypadku rabat taki musi być oceniany w sposób indywidualny (zob. wyrok SA w Gdańsku z 22.5.2013 r., I ACa 191/13, niepubl.; wyrok SA w Gdańsku z 19.4.2013 r., V ACa 177/13, niepubl.; wyrok SA w Gdańsku z 7.3.2013 r., V ACa 83/13, niepubl. oraz wyrok SA w Warszawie z 24.1.2013 r., I ACa 856/12, niepubl.). Decydującego znaczenia nie będzie miała bowiem ustalona przez strony nazwa świadczenia, ale jego natura i cel stron danej umowy (zob. wyrok SA w Lublinie z 25.1.2012 r., I ACa 639/11, niepubl. oraz wyrok SA w Poznaniu z 25.2.2010 r., I ACa 107/10, niepubl.)”

” Sąd Najwyższy wskazał również, że choć dostawa towaru jest elementem umowy sprzedaży, to już sposób dostarczania tego towaru do poszczególnych punktów sprzedaży należy rozstrzygnąć w ramach wewnętrznej polityki danej firmy. Dlatego nakładanie dodatkowych opłat logistycznych, również prowadziło do obejścia regulacji ustawowych.”

PS A to Auchan, R to Radan.

Patrz tez tu.

Update : Wyrok z uzasadnieniem

 

Najnowsze wpisy na blogu:

  • Opłaty półkowe wciąż żywe

    opublikowano: 05.04.2023
    "Takie praktyki stosuje E.Leclerc, Intermarche oraz sieć Społem. Nawet gdy produkt słabo rotuje, to opłata "za półkę" gwarantuje, że będzie tam stał przez określoną ilość czasu. Takie podejście zabija biznes i tworzy swego rodzaju patologię… Czytaj dalej »
  • Allegro

    opublikowano: 11.01.2023
  • Karcher – zawyżanie cen

    opublikowano: 11.01.2023
Dustin Du Cane, radca prawny
ul. Pogodna 2 lok. 14
00-785 Warszawa
tel. kom.: +48 505 948 834
(codziennie w godz. 9:00-20:00)
View Dustin Du Cane's profile on LinkedIn