Sprawa SK 20/12 (inicjatywa SCA PR) – wyrok z dnia 16 października 2014 r. Pisałem już o skardze.

Porażka obrońców opłat.

„Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji jest rozwiązaniem przydatnym do realizacji celu zakładanego przez prawodawcę oraz odpowiada potrzebom i strukturze rynku, na którym dominują wielkopowierzchniowe obiekty handlowe. ”

…

„Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że zaskarżony przepis ograniczając wolność prowadzenia działalności gospodarczej jednego podmiotu (tj. przedsiębiorcy przyjmującego towar do sprzedaży), jest niezbędny do ochrony wolności prowadzenia działalności gospodarczej innego podmiotu (tj. przedsiębiorcy dostarczającego towar do sprzedaży), którego dostęp do rynku lub pozycja na rynku jest zależna od działań przedsiębiorców przyjmujących towary do sprzedaży.  Zaskarżony przepis jest również niezbędny dla prawidłowej realizacji wolności umów, a w konsekwencji ochrony normy wywodzonej z art. 3531 k.c.„

…

„Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 15 ust. 1 pkt 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie stanowi nadmiernego ograniczenia wolności działalności gospodarczej. Nie zakazuje on bezwzględnie pobierania opłat przez przedsiębiorców przyjmujących towar do sprzedaży w związku z realizacją umów zawartych z innymi przedsiębiorcami. ”

…

„Nie każda opłata pobrana przez przedsiębiorcę „przyjmującego towar do sprzedaży” jest czynem nieuczciwej konkurencji. Ponadto zaskarżony przepis nie stanowi nadmiernego ograniczenia, gdyż orzekający w sprawie czynu nieuczciwej konkurencji sąd powszechny został przez prawodawcę wyposażony w kompetencję szczegółowej oceny i zróżnicowania każdego wypadku pobrania opłaty w zależności od towarzyszących temu okoliczności faktycznych i prawnych. ”

[Wszystkie podkreślenia są podkreśleniami własnymi TK]

Pozostaje sprawa SK 22/14 (argumenty o niezgodności art. 20 i 22 zostaną na pewno oddalone). Patrząc na uzasadnienie wyroku jestem pewny ze ta skarga zostanie oddalona.

Widzę że już się pojawiają  zmienione argumenty w obronie opłat.

Po pierwsze – 'przecież Trybunał nie zajął się kwestią zarzutu naruszenia zasad poprawnej legislacji’ – Oczywiście że się zajął ale w sposób pośredni. Gdyby przepis był nieprecyzyjny to by nadmiernie ograniczał swobodę gospodarczą.

Po drugie – 'Sądy muszą badać ekwiwalentność i świadczenia wzajemne’ – żadna tu rewolucja, Sąd Najwyższy oraz sądy powszechne doskonale o tym wiedzą. Niestety, dla pobierających, prawie żadna umowa promocyjna/marketingowa/logistyczna/blabla nie wytrzymuje takiej analizy w świetle jej postanowień czy stosowania.

Niestety wiem że nadal będą czytał o swobodzie działalności gospodarczej w kolejnych odpowiedziach na pozew i apelacjach.

Za kilka lat Komisja Europejska zakaże opłaty półkowe – zobaczymy co obrońcy wtedy wymyślą.

PS przeczytałem stanowisko Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Nie zgadzam się z argumentami o tym że ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji należy do prawa konkurencji.

Znalazłem w stanowisku cytat z  Zielonej Księgi Komisji Europejskiej w sprawie nieuczciwych praktyk handlowych w łańcuchu dostaw produktów spożywczych – cóż na mojej stronie jest identyczny.

Inny artykuł.

Update: Kolejny artykuł.

Update 2: Mój wpis o tym że praktyka sądowa niczym się nie różni od stanowiska TK.

Update 3: Wyrok z uzasadnieniem.

Update 4: Postanowienie w sprawie SK 22/14.